Dzień siódmy – 24 listopada: Chrystus – Światłość Świata

Dwanaście gwiazd widocznych na rewersie Medalika to przede wszystkim wyobrażenie Chrystusa jako Baranka Bożego i jako Światłości świata. Można to zrozumieć w odniesieniu do fragmentów z Pisma Świętego. W Starym Testamencie znajdujemy zapowiedź Mesjasza w słowach „Wzejdzie Gwiazda z Jakuba” (Lb 24,17) – w Nowym Testamencie nawiązuje do tej zapowiedzi gwiazda betlejemska. Chrystus nazywany jest też „Gwiazdą poranną” (Ap 2,28), „Lampą” (Ap21,23). Sam o sobie mówi: „Ja jestem światłością świata” (J8,12). Liczba dwanaście odnosi się do dwunastu pokoleń Izraela – ludu Starego Przymierza oraz do dwunastu Apostołów, na fundamencie któ

rych Chrystus zbudował swój Kościół. Dwanaście gwiazd wyobraża mistyczne zjednoczenie Baranka Bożego z ludzkością, jaśniejącą jego światłem. Chrystus jako Światłość świata w obrazie gwiazdy tworzy jedno z Kościołem jako ludem Bożym zobrazowanym w liczebniku dwanaście.

Na podstawie: ks. Waldemar Rakocy, „Święta Katarzyna Labouré i Cudowny Medalik”, Częstochowa 2010, s.118-121

MODLITWA: Pomnij, o najdobrotliwsza Panno Maryjo, że od wieków nie słyszano, aby kto uciekając się do Ciebie, Twej pomocy wzywając, Ciebie o przyczynę prosząc, miał być od Ciebie opuszczony. Tą nadzieją ożywieni, uciekamy się do Ciebie, o Maryjo bez grzechu poczęta. Pełni najżywszej ufności w Twoje potężne i skuteczne orędownictwo, które okazujesz przez Cudowny Medalik, pokornie błagamy, my ukochane dzieci Twoje, uproś nam u Boga łaski i dobrodziejstwa, o które prosimy w tej nowennie, o ile to jest zbawienne dla nas i dla tych, za których się modlimy. (Chwila skupienia, powierz Niepokalanej swoje intencje).
O Pani od Cudownego Medalika, Tyś raczyła się ukazać św. Katarzynie Labouré jako pośredniczka między Bogiem i ludźmi, błagam Cię racz mnie wysłuchać. W Twe ręce macierzyńskie składam wszystkie moje intencje, moje potrzeby duchowe i doczesne. Przedstaw je Synowi Twojemu wraz z prośbą, którą Ci szczególnie polecam… Spraw, aby Jezus mnie wysłuchał, jeśli to zgadza się z wolą Bożą i jest ku pożytkowi mej duszy. Po wzniesieniu swych błagalnych rąk do Boga, racz o Panno można, spuścić je na mnie i otoczyć mnie promieniami swych łask, aby ich jasnością i ciepłem pobudzone serce moje zerwało więzy ziemskich przywiązań, oczyściło się i naśladowało Cię z radością aż do chwili spotkania się z Tobą w niebie. Amen.