Św. Wincenty a Paulo (1581-1660)

św. Wincenty a Paulo

Nasz Założyciel urodził się w Pouy we Francji 24 kwietnia 1581 roku w rodzinie ubogich rolników. Uczył się dzięki pomocy i wsparciu miejscowego proboszcza. W 1600 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Pracował najpierw w duszpasterstwie parafialnym, a następnie jako kapelan rodziny de Gondi.

Dzień 25 stycznia 1617 roku staje się dla Wincentego dniem wyjątkowym, dniem przemiany jego życia. Jako gorliwy kapłan zatroskany o powierzoną sobie owczarnię wygłasza kazanie na temat spowiedzi generalnej z całego życia. Pod wpływem wygłoszonego słowa miały miejsce liczne nawrócenia i od tego momentu Wincenty zaczyna głosić konferencje i nauki (nazwane później misjami) w wiejskich parafiach.

W 1625 roku powołuje do istnienia Zgromadzenie Misji, które miało kontynuować jego pracę głoszenia Ewangelii ubogim, jak również troszczyć się o przygotowanie i wykształcenie gorliwych kapłanów. Znając dobrze sytuację materialną najbiedniejszych warstw społecznych i zdając sobie sprawę z faktu, iż nędza utrudnia zajmowanie się życiem religijnym, powołuje do istnienia wiele stowarzyszeń charytatywnych, co w konsekwencji doprowadziło do założenia w 1633 roku Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia, których głównym zadaniem stała się praca na rzecz ubogich. Owa działalność misyjna i charytatywna sprawiła, że był człowiekiem znanym i cenionym w całej ówczesnej Francji. Należał m.in. do Królewskiej Rady Sumienia, która decydowała o nominacjach na wyższe stanowiska kościelne.

Św. Wincenty a Paulo zmarł 27 września 1660 roku w Paryżu. W roku 1729 został zaliczony w poczet błogosławionych, a w 1737 został kanonizowany. W roku 1885 ogłoszono go patronem wszystkich Stowarzyszeń Miłosierdzia działających w Kościele katolickim. Jego święto Kościół obchodzi w dniu 27 września.

Św. Ludwika de Marillac (1591-1660)

św. Ludwika de Marillac

Jest ona współzałożycielką Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia. Duchowo i praktycznie przygotowywała pierwsze Siostry Miłosierdzia do pracy apostolskiej. Przykładem własnego życia wskazywała na całkowite oddanie się Bogu w posłudze najbardziej potrzebującym pomocy materialnej i duchowej. Była gotowa służyć wszędzie, gdzie zaszła taka potrzeba.

Urodziła się 12 sierpnia 1591 r. w Paryżu. W 1613 r. wyszła za mąż za pana Antoniego Le Gras, sekretarza Królowej Marii Medycejskiej. Po śmierci męża zaczęła pomagać św. Wincentemu a Paulo, który był również jej kierownikiem duchowym. 29 listopada 1633 r. wspólnie założyli Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia. Pełna ofiarności i poświęcenia dla ubogich i swoich duchowych córek umarła 15 marca 1660 r. W 1934 roku odbyła się kanonizacja Ludwiki, a 10 lutego 1960 r. papież Jan XXIII dekretem „Omnibus mater” ogłosił ją patronką wszystkich poświęcających się dziełom społeczno-chrześcijańskim.