27 lipca 2025 roku obchodziliśmy wyjątkowy jubileusz – 25-lecie obecności i posługi Sióstr Miłosierdzia w Kazachstanie. Ich misja rozpoczęła się w 2000 roku, kiedy to na prośbę ówczesnego Administratora Astany, ks. Tomasza Pety, pierwsze trzy Siostry przybyły do miejscowości Szortandy. Tam, w uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP, 8 grudnia 2000 roku, erygowano Dom Zgromadzenia pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Matki Bożej.

Obchody Jubileuszu zgromadziły licznych gości – wśród nich S. Hannę Cybulę, Radną Generalną, S. Annę Wojciechowską, Wizytatorkę Prowincji Chełmińsko-Poznańskiej, a także Siostry posługujące w Kazachstanie, Uzbekistanie, Rosji i Ukrainie. Wspólne świętowanie rozpoczęło się od Adoracji Najświętszego Sakramentu i modlitwy różańcowej. W środę miało miejsce spotkanie on-line z Siostrami, które miały łaskę służyć w Kazachstanie. Był to czas pięknych wspomnień i świadectw. Centralnym punktem uroczystości była niedzielna Eucharystia, której przewodniczył arcybiskup Tomasz Peta. Współkoncelebransami byli m.in. ks. Tomasz Bartczak – ekonom Archidiecezji Astany, ks. Marek Białkowski – Dyrektor Sióstr Miłosierdzia Prowincji Chełmińsko-Poznańskiej oraz kapłani ze Zgromadzenia Misji ks. Leszek Smakosz i ks. Paweł Kucharski oraz ks. Damian Klajst z diecezji pelplińskiej.

W homilii abp Peta podkreślił, że jubileusz to czas szczególnego dziękczynienia i refleksji nad bezgraniczną miłością Boga. Zwrócił uwagę, że źródłem poświęcenia Sióstr Miłosierdzia jest ich głęboka miłość do Jezusa oraz pragnienie niesienia pomocy najuboższym i najbardziej potrzebującym.

Po Mszy Świętej przedstawiciele wspólnot parafialnych wyrazili wdzięczność za ofiarną posługę Sióstr. Dzieci, młodzież i osoby starsze dziękowały Siostrom za duchowe i materialne wsparcie, opiekę medyczną i towarzyszenie w codziennym życiu. Każda z Sióstr otrzymała symboliczny upominek i różę. Radosnym akcentem były tańce w wykonaniu dzieci oraz występy chóru i solistów.

Uroczystość zakończyła się wspólną agapą – czasem rozmów, wspomnień, łez wzruszenia i szczerej radości. Była to chwila głębokiej jedności i wdzięczności za 25 lat pełnych poświęcenia, pracy i obecności wśród ludzi potrzebujących.

Niech Bóg będzie uwielbiony za ten czas łaski, który pozostanie na długo w sercach wszystkich uczestników.